Do powołania Chrześcijańskiego Spółdzielczego Stowarzyszenia Mieszkaniowego Urzędników Państwowych w Zakopanem doszło 25 maja 1924 r. Dzielnica Zakopanego, popularne Parcele Urzędnicze, obejmowały teren przy ul. Żeromskiego po jej obu stronach (od willi „Częstochówka” i domu Józefa Bielawy, łącznie z willami „Lonka” i „Łada”) do skrzyżowania z ul. Szymanowskiego (do willi „Amazonka”) i następnie po zachodniej stronie ul. Tuwima (od willi „Swoja”) do ul. Zwierzynieckiej. Druga strona ul. Tuwima, a więc z parcelami nad Potokiem Foluszowym, nie wchodziła w obręb Parceli Urzędniczych. Wbrew informacjom, że teren został wykupiony na dogodnych warunkach od Władysława Zamoyskiego lub, że został on ofiarowany Spółdzielni przez hrabiego, faktycznie został on oddany w wieloletnią dzierżawę z możliwością wykupu na dogodnych warunkach. Umowa została zawarta 14 czerwca 1923 r. i miała obowiązywać do 1 lipca 1973 r.
W 1936 r. zmieniono nazwę na: Spółdzielnia Osadnicza Urzędników Państwowych. Plany osiedla wykonał bezinteresownie Karol Stryjeński, a budowę prowadził Karol Szpondrowski. Po II wojnie światowej ponownie zmieniono nazwę na: Pracownicza Spółdzielnia Mieszkaniowo-Budowlana w Zakopanem, która została rozwiązana w 1963 r.